Ders sonunda yapabilecekleriniz:
-IP Routing işlemini açıklamak.
-RIP protokolünü açıklamak.
I. IP ROUTING
Büyük networkler segment adı verilen küçük parçalara bölünerek daha etkin hale getirilirler. Bu (küçük) networkleri birbirine bağlamak için kullanılan aygıtlara Router denir. Router aygıtları özel olarak bu iş için tasarlanmış bir aygıt ya da bu işe için kullanılan bir bilgisayar olabilir. Router’lar IP paketlerini bir networkten diğerine geçirirler. 
ŞEKİL 9-1: ROUTİNG İŞLEMİ
Routing işlemi bir paketin bir networkteki bir aygıttan diğer bir networkteki bir aygıta gönderilmesidir. Bu anlamda routerların çalışmasına kısaca bakacak olursak:
-Hedef (destination) adrese sahiptir.
-Bütün uzak networklerin olası yollarını (routes) bilmek.
-Her uzak networklerin en iyi (en kısa) yolu.
Router’lar uzak networklerin adreslerini oluşturdukları bir routing tablosunda tutarlar. Routing tablosu içindeki bilgiler manuel olarak ya da otomatik olarak tutulur. Networkteki makinaların adreslerin routing tablosunda otomatik olarak tutulması dynamic routing (dinamik yönlendirme) olarak adlandırılır. Bu işlem dynamic routing protokolü tarafından yapılır.
A. IP ROUTİNG İŞLEMİ
IP routing işlemi, bir networkteki bir host üzerindeki verilerin diğer bir networkteki bir hosta (bilgisayar ya da makine) router üzerinden gönderilmesidir.
Bilgisayar-A, farklı bir networkteki Bilgisayar-B’ye erişmek istediğinde, IP sisteminde ARP protokolü çalışarak hedefin IP adresini bulmaya çalışır. Ardından router aracılığıyla gerçekleştirilir.
Küçük networklerde router her iki networkün (subnet) de adreslerini bilinir. Ancak bir iki ya da daha çok router ile çok sayıda network birbirine bağlandığı zaman ne olacak?
Bu durumda routing işlemini düzenleyecek mekanizmalara gereksinim olur.
NOT: Bu dokümanlar Faruk Çubukçu tarafından hazırlanmıştır. Ticari amaçlı olarak kullanılmaz. Daha fazla bilgi için www.farukcubukcu.com adresine bakınız.
B. STATİK ROUTİNG
Statik routing işleminde ise sistem yöneticisi routing tablosundaki bilgileri manuel olarak girer. Statik routing işleminin üstün yanları şunlardır:
-Router işlemcisine (CPU) gerek duyulmaz.
-Routerler arasında bant genişliği kullanılmaz.
Bunun yanı sıra statik routing işleminin zayıf tarafları da şunlardır:
-Yöneticiler networklerin route işlemini bilmelidirler.
-Yeni bir network eklendiğinde, yönetici onun yolunu bütün routerlara eklemelidir.
-Büyük networklerde manuel olarak bu bilgilerin girilmesi zaman alır, hatta mümkün değildir.
C. RIP PROTOKOLÜ
RIP (Routing Information Protocol), IP internetworklerinde rouiting bilgisini değişmek (aktarmak) için kullanılan bir protokoldür.
Özellikle büyük networklerde paketlerin ne kadar route ettiği saymak ve kontrol etmek için yapılandırılır.
NOT: RIP protokolü, her 30 saniyede bir routing tablosunun bütün aktif arabirimlere gönderilmesini sağlar. RIP küçük networklerde iyi çalışır. Ancak büyük networklerde yetersizdir.
D. TRACERT YARDIMCI PROGRAMI
Tracert programı hedefine giden paketin route bilgisini gösterir. Bir IP adresi ya da domain adı yazılarak, o adrese ulaşmada kat edilen yollar (route) gösterilir.
Tracert www.farukcubukcu.com
ya da;
Tracert 192.168.1.1
GÖZDEN GEÇİRME
1. Routing (Yönlendirme) nedir?
2. Nasıl aktifleştilir?
3. Routing tablosunda hangi bilgiler yer alır?
